تراختور و گوهر نایابی به نام تعصب

در حالی که تراختور در تلاش است منفی ترین رکوردش از زمان بازگشت به لیگ را متوقف کند باید کمی به دلایل ایجاد این رکورد اندیشید ...

درحالی که مربی سابق تیممان نتایج قابل قبولی به دست نیاورد و استارت این رکورد نحس را زد که البته تا همین امروز هم ادامه داشت ، باید پرسید که آیا تماما مقصر ایشان بودند؟

شاید یکی از اصلی ترین مشکلات تراختور نداشتن بازیکن باتعصب البته به غیر از چند تن است!

بله حقیقت دارد ، در گذشته می توانستیم از بین لیست 18 نفر تعداد کثیری بازیکن که به پیراهن مقدس خود تعصب داشتند و به آن عشق می ورزیدند ، نام ببریم ولی حالا چه؟

چرا بازیکن بعد از بازی به جای صحبت در مورد نکات بازی باید در مورد تیم گذشته اش بحث کند؟ یا چرا بازیکنی باید در جواب سختی هایی هواداران برای آماده زمین جهت " قدم زدن " بازیکنان ، توهین بشنود؟ آنهم از بازیکنی که سرباز تراختور است و در جایگاهی هم نیست که خود را بالاتر از تراختور بداند. البته بدتر از این ماست مالی کردن سایت رسمی باشگاه است که صحبت های این بازیکن مبنی بر عدم توهین به هواداران را منتشر می کند که البته نشان از سکوت مدیرعامل در ازای این حرکت زشت دارد!

به راستی کجاست ممد اف 14 و امثال وی که عاشقانه برای تراختور بازی می کردند و احترام به هواداران که در سرما و گرما حامی تیم بودند را به دیگر مسائل ارجعیت می دادند؟

با کمی فکر کردن پیرامون این موضوع به این مسئله که چرا تراختور در 4 سال اول بازگشتش به لیگ برتر سیر صعودی داشت و 2 بار هم تا آسانه قهرمانی پیش رفت پی می بریم  ، در حالی که ستاره ای نداشت و به زورمی توانست لیست 18 نفره خود را جور کند! یا اینکه چرا گسترش فولاد در اولین حضور خود درلیگ برتر از تیم های 40 ساله پیشی گرفته و تا جایی پیش رفته که پرسپولیس را شکست می دهد. پرسپولیسی که شاید رقم قرارداد بازیکنانش 10 برابر بازیکنان گسترش باشد!

جواب همه اینها تعصب و عشق به تیم است که حالا در تراختور گوهر نایابی شده!

چشم امید همه مان به تونی اولیویراست ، بلکه همان تیمی شویم که نائب قهرمانی با آن لذت بخش تر از قهرمانی با بازیکنان بی تعصب است.